Ben vandaag even op bezoek geweest bij Fusion 2005. Het fascinerende van de meeste congressen en seminars die ik in Nederland bijwoon, die gaan over technologie, innovatie een nieuwe media, is dat ze zelf (de organisatoren) te weinig van deze onderwerpen begrijpen. Ik zit in een zaal zonder stopcontacten voor mijn laptop, zonder GSM/UMTS dekking, en de WiFi-toegang kost, speciaal voor dit congres, 15 euro per 30 minuten! Snappen deze mensen niet dat er mensen in de zaal zitten die (willen) multitasken, en zelfs willen schrijven over het (inhoudelijk leuke) congres? De weblog werd in elke sessie genoemd als een groeiend fenomeen, maar geen blogger die iets kon publiceren. Gemiste kans voor de organisatie (PR!) en veel gefrustreerde bezoekers. Twee keer slecht. Onbegrijpelijk.
Vergelijk dit met de Les Blogs conferenties in Parijs waar ik nu (5 en 6 December) voor de tweede keer heen ga. De eerste keer was echt fascinerend. Inhoudelijk, maar met name de dynamiek er omheen, gefaciliteerd door connectiviteit. 300 mensen met een laptop op hun schoot en camera in de hand die 2 dagen lang continue alles registeren, publiceren en becommentarieren. Een veelvoud van de participanten van het congres was daardoor niet eens fysiek aanwezig, maar ze interacteerden toch met zowel de sprekers als bezoekers. Hoe? Via reacties op de weblogs die real-time verlag deden, maar ook via live chat ruimte op het web die geprojecteerd werd op een groot scherm achter de sprekers! Publiek, binnen en buiten, bediscussieerden de presentatie, wisselden relevante links en kennis uit, allemaal terwijl de sprekers hun praatje hielden of het panel een discussie voerde. Maar die praatjes en discussies werden ook beinvloed door die live chat achter hun. Ze keken regelmatig om en reageerden direct op vragen en opmerkingen uit die chat. Al met al zorgde dit voor een zeer levendige en inhoudelijk erg interessante dynamiek. Een congres met vele sprekers en net zoveel luisteraars, niet 1 spreker en 300 luisteraars.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten