Wanneer je dit bericht leest dan deel je waarschijnlijk ook de gedachten van Joi over waarom 'we' toch zo gemotiveerd zijn om actief mee te gaan in allerlei social software gerelateerde trends. Ik weet dat ik eenzelfde gevoel heb, zeker wanneer ik niet ‘verbonden’ ben...
I have observed that a lot of active CEO types have a similar kind of obsession that allows them to invest more than average amounts of energy into communities including their companies and their partners - afraid to spend a minute of their waking time not interacting with other people. I think this obsession with trying not to be lonely has also fueled a lot of my interest in social software and online games.
Blog je ook om verbonden te zijn Yme?
BeantwoordenVerwijderenUit psychologisch onderzoek (Journal of Social Psychology & Computer Sciences, 2005, Vol. II, p.263-277) blijky dat heavy users van social networking software significant vaker zijn gepest in hun jeugd... ;-)
BeantwoordenVerwijderenCatharina, soms wel denk ik. Dan voelt het goed om een gedachte op te schrijven wetende dat deze gelezen zal worden. Een alternatief voor er met iemand over praten of zo;-) Al is dat niet waarom ik begonnen ben met bloggen. Toen was de weblog meer een virtuele boekenplank waar ik interessante dingen makkelijk kon bewaren.
BeantwoordenVerwijderenRobert, kijk, dat verklaard;-)
Voor abstracte denkers is het bloggen een manier om op een rustige, overwogen manier van gedachten te wisselen waarbij kennis inderdaad wordt bewaard. Verder zijn er wel meer psychologische oorzaken dan alleen pesten te vinden, maar die zijn voor alle soorten communicatie in overvloed voorhanden, nietwaar. Kijk maar eens hoe contactgestoord mensen in het 'gewone' leven met elkaar omgaan... Een mooi Web 2.0 voorbeeld vind ik overigens de wonderlijke manier waarop mensen bij mij baat hebben bij volstrekt anonieme online-therapie. Mensen die in het dagelijks leven eigenlijk nergens echt over kunnen praten - mensen ook, die ik nooit in het echt zal ontmoeten.
BeantwoordenVerwijderenMirjam, waarom is dat een 'mooi Web 2.0' voorbeeld? Even in het licht van de andere discussie...?
BeantwoordenVerwijderenJoi heeft het over de obsessie om interactie met anderen te hebben. Zachter gezegd is dit - in de context van zijn verhaal - een gezonde behoefte aan communicatie met andere mensen. Met mijn voorbeeld wil ik aangeven dat de behoefte aan aandacht voor jezelf heel letterlijke en directe vormen kan aannemen via internet, dat je direct om hulp kunt vragen en dat ook kunt krijgen. En nu ik dit opschrijf, bedenk ik me dat web 2.0 misschien wel een - inderdaad - ontwikkeling in de evolutie van het internet is, en wel eentje die zorgvuldiger omgangsvormen voorschrijft (of veroorzaakt, of vereist...).
BeantwoordenVerwijderenMirjam, was dit met de telefoon ook niet al zo?
BeantwoordenVerwijderenWat je zegt! De evolutie van het internet zal toch ook niet sneller gaan dan die van de mens... en zo hard gaat het met de laatste niet. Of denk jij daar anders over?
BeantwoordenVerwijderenWat is hard....? Evolutie van de mens als sociaal dier gaat denk ik toch best wel snel. De wereld is in zekere erg klein aan het worden en onze manier van leven past zich daar toch wel een beetje op aan denk je niet? We hebben meer contact met meer mensen dan ooit te voren. De mens van nu zal niet zomaar kunnen aarden in de wereld van 100 jaar geleden, en andersom ook niet. Dus in dat opzicht gaat de evolutie van de mens misschien toch wel snel (relatief dus)?
BeantwoordenVerwijderenJa, daar heb je zeker een punt. Het ligt er natuurlijk ook aan waar je de nadruk op legt: de kwantiteit of de kwaliteit. En vervolgens: welke kwantiteit en wat voor kwaliteit. Dan wordt het ingewikkeld. En daarom is het bloggen erover ook zo interessant!
BeantwoordenVerwijderen